Δημοτικό Σχολείο Μαθιάτη

Πριν το πρόγραμμα

Το σχολείο μας βρίσκεται σε μια όμορφη, ημιορεινή περιοχή με φυσικό πλούτο και πράσινο τοπίο να το περιβάλλει. Παρ’ όλα αυτά, η καθημερινή σχολική ζωή δεν αντανακλούσε πάντα αυτή την ομορφιά.

Μέσα από έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του περιβαλλοντικού μας προγράμματος, αναζητήσαμε το παρελθόν του σχολικού μας χώρου. Ανακαλύψαμε ότι παλαιότερα, το σχολείο ήταν γεμάτο αμυγδαλιές, και τα παιδιά συνήθιζαν να παίζουν κάτω από τη σκιά τους. Με την πάροδο του χρόνου και την ανάγκη δημιουργίας αθλητικών υποδομών, οι περισσότερες από αυτές τις αμυγδαλιές κόπηκαν, και στη θέση τους δημιουργήθηκε γήπεδο, για χρήση από τους μαθητές.

Ωστόσο, σε ένα ύψωμα στον περιβάλλοντα χώρο του σχολείου, υπάρχει ακόμη ένας χώρος με γέρικες, εγκαταλελειμμένες αμυγδαλιές, που στέκονται ως μάρτυρες μιας άλλης εποχής. Παράλληλα, στο πλαίσιο παλαιότερων προσπαθειών για αναβάθμιση του πρασίνου, φυτεύτηκαν πεύκα και διατηρούνται μεγάλα κυπαρίσσια, τα οποία όμως παραμένουν αναξιοποίητα και δεν προσφέρουν λειτουργικούς ή ελκυστικούς χώρους για τους μαθητές.

Παρόλο που υπήρχαν παγκάκια στον σχολικό χώρο, το σκούρο καφέ χρώμα τους δεν προσέλκυε τα παιδιά να τα χρησιμοποιήσουν για ξεκούραση ή παιχνίδι.

Η γενική εικόνα πριν την έναρξη του προγράμματος ήταν πως το πράσινο υπήρχε, αλλά δεν «αγκαλιαζόταν» από τη σχολική ζωή. Οι χώροι πρασίνου δεν ήταν χρηστικοί, δεν προσέλκυαν τα παιδιά, και δεν ενίσχυαν τη σύνδεσή τους με το φυσικό περιβάλλον.

Μετά το πρόγραμμα

Με την εφαρμογή του προγράμματος «Πρασινίζω το Σχολείο μου», ο σχολικός μας χώρος απέκτησε νέα πνοή. Φυτεύτηκαν νέα δέντρα και φυτά, οι φυσικοί χώροι καθαρίστηκαν και αναδείχθηκαν, και το πράσινο έγινε αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής ζωής των μαθητών.

Δημιουργήθηκαν μικροκατασκευές που ομόρφυναν και ζωντάνεψαν τον χώρο: ξύλινα παγκάκια-καναπέδες, ένας παιχνιδιάρικος «δράκος του κήπου» από λάστιχα, και ένα μεταλλικό στέγαστρο διακοσμημένο με πλέγμα που σχηματίζει το κεφάλι του Διόνυσου και θα σκεπαστεί με κισσούς δίνοντας ένα στέγαστρο με πράσινη φυσική οροφή. 

Στον βοτανόκηπο, η μικρή ξύλινη περίφραξη γύρω από κάθε βότανο προσφέρει όχι μόνο αισθητική ομορφιά, αλλά και προστασία και σταθερότητα, βοηθώντας τα φυτά να αναπτυχθούν πιο υγιή και εύρωστα. Το έδαφος καλύφθηκε με θρυμματισμένα κλαδέματα σε μια προσπάθεια μείωσης των ζιζανίων και αγριόχορτων με φυσικό τρόπο. 

Τέλος, ο σχολικός κήπος εμπλουτίστηκε, οι ήδη υπάρχοντες χώροι πρασίνου αναβαθμίστηκαν και απέκτησαν λειτουργικότητα. Από απλοί χώροι διέλευσης ή αδράνειας, μετατράπηκαν σε γωνιές μάθησης, ηρεμίας και παιχνιδιού, προσκαλώντας τα παιδιά να τους χρησιμοποιούν ουσιαστικά, κατά τη διάρκεια της σχολικής ημέρας, αλλά και εκτός αυτής.

Το πρόγραμμα εφαρμόστηκε  με παιδαγωγικό τρόπο εντάσσοντας τους δείχτες επιτυχίες των αναλυτικών προγραμμάτων πολλώ μαθημάτων του σχολείου (ελληνικά, μαθηματικά, τέχνη, ιστορία, αγωγή υγείας, φυσικές επιστήμες και τεχνολογία) σε μια ολιστική προσέγγιση της αειφόρου ανάπτυξης και της ανάπτυξης περιβαλλοντικής συνείδησης. 

Το σχολείο μας, μετά την εφαρμογή του προγράμματος, έγινε ένα σχολείο με “ρίζες” στο φυσικό του περιβάλλον και “φτερά” στη δημιουργικότητα, τη γνώση και τη συνεργασία. Ένας χώρος ανοιχτός, ζεστός και πράσινος, που καλλιεργεί στάσεις ζωής με σεβασμό προς τη φύση και τον άνθρωπο.